"SSRİ dağıldıqdan sonra müstəqillik əldə etməsi məqamında bəzi 
dövlətlərin bir-birinə qarşı yönələn ərazi iddialarının təməlində bir 
tərəfdən tarixən beyinlərində formalaşan "böyük dövlət" iddialar 
dayanırdısa, digər tərəfdən də regional güclərin bilərəkdən bu münaqişə 
ocaqlarını yaratması siyasəti vardı. SSRİ dağıldıqdan sonra belə 
münaqişə ocaqları Azərbaycan və Ermənistan arasında, Gürcüstanla  muxtar
 qurumları olan Abxaziya və Cənubi Osetiya arasında, Moldovada 
Dnestryanı, Ukraynada, Rusiyanın özündə və digər bölgələrdə yarandı. Biz
 1992-ci ildə bu münaqişələrin təhlükəsi haqqında məsələni ilk dəfə 
ATƏT-in Helsinki sammitində, daha sonra 1994-cü ildə Budapeşt, 1996-cı 
ildə Lissabon, 1998-ci ildə isə İstanbul sammitlərində və sondakı 
tədbirlərdə qaldırmışıq, regional münaqişələrə son qoymadan beynəlxalq 
sülhün təmin olunmasının qeyri-mümkünlüyü barədə xəbərdarlıq etmişik”.
Sabahinfo.az APA-ya istinadən xəbər verir ki, bunu, Azərbaycan Prezidentinin 
ictimai-siyasi məsələlər üzrə köməkçisi Əli Həsənov III Bakı Qlobal 
Forumunda çıxışı zamanı deyib.
Ə. Həsənov 
xatırladıb ki, 1992-93-cü illərdə Ermənistanın Azərbaycan torpaqlarını 
işğal etməsinə cavab olaraq, BMT Təhlükəsizlik Şurası (TŞ) 4 dəfə 
toplanıb və Ermənistan əleyhinə qətnamələr qəbul edib. Qətnamələrin 
tələbləri Ermənistanın işğal etdiyi əraziləri qeyd-şərtsiz azad etməsi, 
qoşunları təmas xəttindən çəkilməsi, daha sonra iki dövlət arasında 
münaqişənin tam həlli barədə danışıqlar aparılması ilə bağlı olub: 
"Bunun üçün ATƏT-in Minsk Qrupu yaratdılar. Daha sonra xüsusi həmsədrlik
 institutu ilə ABŞ, Fransa və Rusiyanı daxil etdilər. Lakin Avropa və 
dünyada cərəyan edən ikili standartlar nəticəsində BMT Təhlükəsizlik 
Şurasının qəbul etdiyi o 4 qətnamə həyata keçmədi. Buna görə də Dağlıq 
Qarabağ problemindən ruhlanan Abxaziya və Cənubi Osetiya münaqişəsi 
Gürcüstanın, Dnestryanı problemi Moldovanın ərazi bütövlüyünü təhdid 
elədi. Bundan ruhlanan digər ərazilərdə, o cümlədən Rusiyanın öz 
ərazisində - Çeçenistanda, Dağıstanda etnik münaqişələr başlandı. Biz 
bir daha beynəlxalq aləmə bu məsələlərə prinsipial yanaşmaq lazım olması
 barədə çağırışlar etdik".
Ə. Həsənov təəssüflə 
qeyd edib ki, nə BMT öz qərarlarının icrası üçün prinsipial addımlar 
atıb, nə də Təhlükəsizlik Şurası vahid standartlar çərçivəsində çıxış 
edərək Azərbaycanın ərazi bütövlüyü və münaqişənin, işğalın qarşısını 
alıb: "Nəticədə nə baş verdi? Nəticədə Ukrayna məsələsi oldu. Bu gün 
Ukraynada münaqişəni həll etmək üçün bütün səylərini ortaya qoyan 
beynəlxalq aləm, Avropa, ABŞ 1992-ci ildən bizim çağırışlara prinsipial 
münasibət göstərib, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi ətrafında vahid 
standartlardan çıxış edib beynəlxalq hüquq normalarını bərqərar etsəydi,
 bu münaqişələr yaşanmazdı”.
Ə. Həsənov deyib ki, 
müasir dünyada münaqişələrin həll edilməməsinin birinci səbəbi 
beynəlxalq hüquq normalarının pozulması və bu normalara əməl olunmasının
 BMT Təhlükəsiz Şurası tərəfindən prinsipal təmin olunmamasıdır: 
"1992-ci ildən bəri BMT TŞ-nın 4 qətnaməsi havadan asılı qaldığı halda, 
bir günün içində Küveyt torpaqlarını işğal etmiş İraq bu ərazidən 
çıxarıldı. Bir günün içərisində Liviya ilə bağlı qərar qəbul olundu və 
icra edildi. Bir günün içində Misirə və Yuqoslaviyaya qoşun yeridildi. 
Deməli, söhbət ondan gedir ki, beynəlxalq güclər onlara sərf edəndə 
beynəlxalq hüquq normalarına istinad edir və onun təmin olunması üçün 
hərəkətə keçirlər. Amma onlara sərf etməyəndə öz maraqları çərçivəsində 
oynayırlar. Bu oynamanın nəticəsində Cənubi Qafqazda sülh hələ də 
bərqərar olmayıb”. 
                     
                             
                     
                         
                         
                         
                         
                        